İşte bu bizim hikayemiz
Öyle saf öyle temiz
Kenetlenmiş ayrılamaz

Kalbimizden ellerimiz

Şimdi anlatacağım hikaye tam 11 yıl 6 ay önce başladı.1996 yılının Kasım ayında tanıştım eşimle.O zamanlar görücü usulü evlenmeye çok karşıydım.Eşimi kendim seçicem bu devirde görücü usulü evlenme mi kaldı derdim hep.(Çok büyük konuşmuşum.Gerçi kendim seçseydim bu kadar sevebilirmiydim bilemiyorum)

Bu arada birde devlet memurluğu sınavlarına girmiştim,sonuçlarını büyük bir heyecanla bekliyordum.Yani aklımda evlenmek gibi bir düşüncenin zerresi yoktu.Derken bir gün........

Annemin samimi arkadaşının gelini,bizim karşı komşumuz benim de gelin geldiğinden beri arkadaşım Filiz (kendisi şimdi görümcem olur.Kulakları çınlasın) kardeşine kız arıyormuş.Annemin arkadaşı da benimle anlaşabileceğini düşünüp anneme konuyu açmış.İki arkadaş ortak karar vermişler bir görüşsünler diye.Benim bunlardan hiç haberim yok.Filizle iyi arkadaşlığım var ama kardeşini hiç görmemiştim.

Neyse efendim banada herşey kararlaştırıldıktan sonra bir zahmet söylediler ve....... kıyametleri kopardım tabi istemem diye.İşe başlıycam çalışıcam hayata atılıcam bu da nerden çıktı şimdi diye düşüncelere daldım.(Ediz sen buraları okuma) Annem bir gör bakalım, son söz senin,ayıp olmasın insanlara dedi.

Neyse ayıp olmasın diye gördüm.Görüş o görüş iki hafta sonra sözlendik.Sözlendiğimin ertesi günü tesadüf iş başvurumdan haber geldi.Memuriyet hayatıma da başladım.İki heyecanı bir arada yaşamış oldum.Bir yıl sonra evlendik.Çok şükür iki kızımızla mutlu bir evliliğimiz var.Allah bozmasın.Amin.