merhaba arkadaşlar,bugün içimde bir sıkıntı var çünkü Serra beni sabah o kadar bunalttı ki öpmeden çıkmışım evden.Onları öpmeden işe gelince bir garip oluyorum,sanki bütün günü kötü geçireceklermiş gibi....
Az önce telefonla konuştuk sesleri gayet neşeli geliyordu ama benim içim ancak akşam onlara sarılınca rahat edecek.
Şimdi gelelim sabahımıza;Sena ve Serra hanımları sabah kaldırdım giyinip annanemize çıkıcaz,tutturdular bisikletlerimizi de götürücez diye.Neyse el mahkum peki dedik Sena bisikleti sürerek yanımızdan geliyor ya küçük cadı hemen bende bisiklet sürücem diye ağlamaya başladı.Sanki kordon boyunda dolaşmaya çıktık,ellerim kollarım dolu(Serra hanımın kıyafetleri,biberonu,çantası v.s) servis saatim geliyor biryandan Allah'ım bana sabır ver diyerek en sakin konuşmamla(sonra kafama takarım) Serra'yla konuşmaya çalışıyorum;annecim tut elimi araba gelir.Ablan büyük sen de büyüyünce binerek gidersin falan diye ama banamısın demiyor küçük cadı yollarda çığlık çığlığa bağırıyor.
Neyse bir gayret annanemize ulaştık onları kapıdan anneme teslim etmemle servise koşmam bir oldu.Neyse ki servis şöförü yarı yolda koşturarak giden beni tanıdı da işyerime gelebilmiş oldum.
Çalışan anne olmak çok zor,iki arada bölünmek çok zor,daha da önemlisi hayat çok zor.Offffffff Offffffff.
4 yorum:
çok haklısın Dilek'cim çalışıp da evi idare etmek çok zor ama evde olsanda aynı bu işlerin sonu yok evde temizlik delisi olup çıkıyorsun bende en yakın zamanda işe başlamak istiyorum evde enerji harcamaktansa çalışarak harcamak daha iyi çalışmya devam.
Teşekkür ederim Fatmacım ama çocuklar belimi büküyor işte.
Öpüyoruuum.
Bu günlerin feyzi üzerinize, rahmeti geçmişinize, bereketi evinize, nuru ahiretimize, sıcaklığı yuvamıza dolsun. Kandiliniz mübarek olsun..
teşekkür ederim Tubacım.
Yorum Gönder