0 yaşında
.
Baba : Ne kadar da güzel. Şimdi bu küçücük şey benim kızım mı? Gözleri de bana ne kadar çok benziyor.
Kızı : Bu gözlerini benden hiç ayırmayan adambabam olsa gerek
5 yaşında
Baba : Prensesim benim, güzel kızım. Söyle bakalım baban sana ne alsın?
Kızı : En çok babamı seviyorum. Babam, niye annemle uyuyor? Hep benimle uyusun, başkasını sevmesin.
10 yaşında
.
.
Baba : Gittikçe yaramaz oluyor, kime çekti bu kız?
Kızı : Ben babama aşığım. Büyüyünce babam gibi erkekle evleneceğim. Babam bu ay harçlığımı arttırır mı?
15 yaşında
Baba : Ne kadar da çabuk büyüdü. Eve de gittikçe geç kalmaya başladı, bu gidişle başına kötü bir şey gelecek. Sanırım daha sert konuşmalıyım.
Kızı : Babam yüzünden arkadaşlarımla istediğim kadar vakit geçiremiyorum. Bana baskı uygulamasından nefret ediyorum. Ne zaman özgür olacağım?
20 yaşında
Baba : Artık sözümü dinlemiyor. Benden giderek uzaklaşıyor. Kendi parasını da kazanmayabaşladı ya, bana ihtiyacı kalmadı tabii. Uzunzamandır tatlı bir-iki laf geçmedi aramızda zaten. Evi de sürekli erkekler arıyor. Galiba kızım elden gidiyor
Kızı : Her dediğime alınıyor, beni bir türlü anlamıyor. Hele geçen gün giydiğim mini eteğe karışmasına ne demeli? Evden ayrılıp, kendi hayatımı kurmalıyım. Çocuk muamelesi görmekten bıktım artık!
25 yaşında
.
.
Baba : Bir gün bunun olacağını biliyordum. İşte evleniyor. Zaten aramız eskisi gibi değildi. Şimdi bir de kocası var. Prensesim beni terkediyor.
Kızı : Böyle bir günde bile o mutsuz ifadeyi takınmasının ne lüzumu var ki? Biliyorum, onu bir türlü içine sindiremedi. Bu yüzden yapıyor. Kendi hayalindeki damat değil ya! Sanki birlikte yaşayacak olan o.
30 yaşında
Baba : Çok az görüşüyoruz. Daha sıkbiraraya gelsek ne iyi olur. Hem torunlarımı da özlüyorum. Kendi arkadaş çevrelerindenfırsat bulup da bize gelemiyorlar ki...
Kızı : Babamları da çok ihmal ediyorum galiba. Yine telefonda çok üzgün geldi sesi. Haftasonu onlara süpriz yapmak en iyisi.
40 yaşında
Baba : Kızım, benim entellektüel düzeyimi yeterli bulmuyor. Ona göre çağın gerisinde düşünüyormuşum. Oysa küçükken derslerine hep ben yardım ederdim. Anlayamadığı bütün problemleri bana sorardı. Şimdi beni beğenmiyor. Bir daha onunla asla politik tartışmalara girmeyeceğim.
Kızı : Babam giderek daha da çocuk gibi davranıyor. Sürekli bir şeylerden yakınıyor. Gerçison zamanlarda sağlığı da iyi değil ama. Ya ona bir şey olursa? Zaten hiçbir zaman dilediği gibi bir evlat da olamadım.
45 yaşında
Baba : Kızımın mutlu bir yuvası olması ne güzel. Gözüm arkada gitmeyeceğim. Her şeyi kendi başardı. Onunla gurur duyuyorum.
Kızı : Babam için çok endişeleniyorum. Onu kaybetmeye hazır değilim. İlaçlarını da hep ihmal ediyor zaten. Allah'ım onu benden alma!
50 yaşında
.
.
Baba : Dünyada mutlu kal kızım !
Kızı : Seni çok özleyeceğim ve arayacağım babacığım.Şimdi ben kime danışacağım, kim yardım edecek bana? Ne olur gittiğin yerde çok mutlu ol. Ve hep yanımda olduğunu hissettir, ne bileyim ben,arada sırada işaretler yolla mesela. Ah babacığım! Sensiz nasıl yaşayacağım?
(Alıntıdır)
Elimizdeki değerlerin kıymetini yitirdiğimiz zaman anlamamak adına...
11 yorum:
ne güzel bir yazı canım.yaşarken kıymetimizi bilmek gerek değil mi...keşke öyle olsa ama hep birşeyleri kaybedince anlıyoruz kıymetlerini.
sevgilerle...
Çok doğru Semracım.
bu yazı yıllar önce okumuştum. Çok aglamıştım o zaman. Şimdi daha bir etkilendim ama :( Gözlerim doldu, tüylerim diken diken oldu. Babamı herşeyden cok seviyorum:(
bende babamı çok seviyorum Ayşecim.Bu yazıyıda onun için yayınlamak istedim.
çok güzel bunu eşime okutsam ağlar kesin,kızına çok bağlı bir baba her dafasında kızım sen kocaya gitmiycen bizimle kalıcan diye soruyor fobi yaptı bunu yani, çise'de çok anlıyor gibi kocama baba diyor allah evlatlarımızla mutlu uzun bir gelecek asip etsin...
Daha öncede okumuştum bu yazıyı tekrar hatırlamak güzeldi
Ben babamı 10 yaşındaydım kaybettiğimde babamda 34 .. Bana son sözü Ağlamak yas tutmak yok çünkü biz anılarımızla güçlüyüz demişti ne zman ağlamak istesem bu sözleri gelir aklıma
Ben doya doya yaşayamadım çocukluğumu gençliğimi dilerim ki çocuklarım ve tüm çocuklar babalarıyla diledikleri gibi bir ömür geçirirler
öpüyorum canım
Üzüldüm yaa:(
Ben de babacığımı çok seviyorum.
10 yıl önce kaybettim, çok özlüyorum.
baba-kız ilişkisine hep bitmişimdir zaten...bende babamı çok severim hep aramız iyi olmuştur..iyi ki varlar..
sevgiler,
bu yazı beni hep hüzünlendirir.bak şimdi yine bir şeyler takıldı boğazıma...
gözlerim doldu ya süper bir paylaşımm sevglier
ne guzel bır yazı olmus boyle ellerınıze saglık
Yorum Gönder